ฟ้าหมองเมฆมืดมาหม่นมัว แดดหลบแสงสลัวสีเทาทาบทา ลมพัดอื้ออึงกิ่งไม้เอนไปมา สุดสายตาลอบมองทอดถอนใจ แลวังเวงอึมครึมครึ้มหนัก อีกสักพักคงกระหน่ำฝนเป็นสาย แต่บางครั้งลมส่งแรงกลับคลี่คลาย เมฆกระจายหายสลายไปกับลม ================== poem by Me บรรยากาศที่พบ คือ แวบแรกลมแรงมาก เมฆมืดมาเลย ฝนกำลังจะตกหนักแล้วแน่ๆ แต่สักพักต่อมา..ที่ไหนได้ ลมพัดเมฆไปตกที่อื่นหมดเลย ไม่นานฟ้าก็กลับเป็นสว่างสดใสเลยเชียว .. อย่าตัดสินอะไรแค่ในแวบแรกสินะ
ชีวิตแมวๆ ของคนหน้าเหมือนแมว