ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

ค่ำนี้อยู่บ้านคนเดียว

  ชื่อกลอน : ค่ำนี้อยู่บ้านคนเดียว         เมฆมืดครึ้มลมแรงโหมใบไม้ไหว ต้นไม้ใหญ่ส่ายเอนชวนสยอง จะหักโค่นลงมาเมื่อฟ้าคะนอง ทั้งแลบร้องครวญคร่ำรำพึง ไฟดับพรึ่บ!!ใจร่วงอยู่ตาตุ่ม เงาตะคุ่มดำทะมึนพาดมาถึง ทาบทับผ่านหน้าต่างชวนตะลึง แลมืดหม่นตอกตรึงใจให้หวั่นกลัว เริ่มเลือนลางอาทิตย์ลับยามเย็นย่ำ ยิ่งใกล้ค่ำยิ่งกังวลแสงสลัว แค่ลมวูบหนาวเยือกไปทั้งตัว ความหมองมัวส่งให้สั่นไปทั้งใจ แล้วยินเสียงประตูเปิดแง้มออก 'แอ๊ดดด' บ่งบอก "ใครเข้ามาใช่ไหม?" ไร้เสียงตอบวังเวง "นั่นใคร!!" รู้สึกได้มีน้ำหนักกดทับกาย ก้มหน้ามองบางสิ่งกลับมองตอบ ตาวาวปลอบไม่เป็นไรไม่อันตราย หมดเรี่ยวแรงอ่อนระทวยหนีไม่ได้ ตกเป็นทาสของเจ้านายนายเปอร์เซีย ("เมี๊ยว~") ------------------------------ กลอนแปด ที่ส่งเข้าร่วมกิจกรรม "ฮาจังฮะ อวอร์ด" โครงการ 2 เมื่อฉันเจอผะผะผี! ข้อมูลจากกระทู้ http://www.dek-d.com/writer/34924/ ให้แต่งกลอนสุภาพ (กลอน4 /กลอน 6 /กลอน 8 ) หรือกลอนสักวา หรือกาพย์ยานี 11 ในหัวข้อ “เมื่อฉันเจอผะผะผี!” เป็นจำนวน 2-6 บท และตั้งชื่อกลอนมาด้วย ถือซะว่าเป็นกิจกรรมต...

ดัชนีวัดค่าฝุ่นแบบกะด้วยสายตา

ตึกสูง C (นามสมมติ) ที่มองเห็นได้ชัดในระยะสายตา วันฟ้าใสสามารถเห็นสีสันแนวเอิร์ทโทนของตึก C ได้อย่างชัดเจน บางวันเมื่อมองตึก C จะมองเห็นเหมือนมีม่านสีเทา #888888 บังตึกไว้ และมี % โปร่งแสง ที่แตกต่างกันในแต่ละวัน ซึ่งแปรผันตรงกับค่า PM2.5 ของพื้นที่ (อ่านค่า PM2.5 จากเว็บ iqair) เช้านี้ (8 มี.ค. 66) แวบแรกเมื่อมองไปที่ตึก C  "ใครมาลักพาตึก C ไปไหน!!??"  ตั้งใจมองให้ดีอีกครั้ง เหมือนจะเห็นตึก C แล้ว แต่เห็นแบบจาง ๆ จางแบบจืดจางกันไปเลย ช่วง PM2.5 สู๊งสูง เมื่ออยู่ในที่ไม่มีระบบฟอกอากาศ ถ้าเลือกได้ สวมแมสที่ป้องกัน PM2.5 ด้วยน่าจะดีกว่า お気をつけて  ps. หน้ากาก KF94 (หรือชื่อเล่น คือ หน้ากากเกาหลี) กัน PM2.5 ได้นะ รู้ยัง?

กลอน : วงดนตรีเวหามาแล้ว!!

ฟ้าครืนครื้นเครงบรรเลงเสียง      ฮั่มฮึ่มส่งสำเนียงพร้อมเพรียงประสาน เอ็ดตะโรอื้ออึงทั่วอนธการ  ราวโหมโรงพลการหวาดหวั่นใจ จะตามด้วยมโหรีวงใหญ่โต  ออร์เคสตร้าเตรียมโชว์มาแล้วไหม นักเต้นรำอิเล็กตรอนเคลื่อนที่ไป ฟ้าแลบใส่เมื่อประจุผ่านเมฆา ทั้งแสงเสียงมาครบเชิงข่มขู่ ให้ระวังให้เฝ้าดูเพลงเวหา คอนดัคเตอร์เชื้อเชิญชมมิวางตา ให้ระวังเตรียมตั้งหน้าคอยรับมือ ------------------------------ poem by me เมื่อวานฝนเทหนักมากน้ำท่วมไปทั่ว วันนี้ฟ้าครึ้มๆ ทั้งวัน ไม่รู้จะเทหนักมากแบบเมื่อวานอีกไหม ^^" ดูท่าว่าทักษะการขับรถลุยน้ำท่วมได้ คงต้องเป็นทักษะพื้นฐานคนที่ต้องขับรถยนต์ในประเทศไทยซะแล้ว!

กลอน : ฟ้าฝนชุ่มฉ่ำเย็นใจ

ฟ้าฝนชุ่มฉ่ำชื้นเย็นใจ  คงจะดีถ้าไทยไร้โควิด ถ้าวัคซีนทั่วถึงทุกชีวิต ให้ปวงชนมีสิทธิที่เท่าเทียม มีบ้านพักที่ปลอดภัยไร้กังวล มีอาหารของตนปรุงใหม่เอี่ยม มีเสื้อผ้าสวมสบายให้จัดเตรียม มีให้พอทัดเทียมกับเมืองเจริญ =========================== poem by me ช่วงนี้ฝนตกบ่อยและหนัก การได้อยู่ในบ้านพักที่ปลอดภัยช่วงฝนตก ได้นอนฟังเสียงฝนกับอากาศเย็นๆ ถือเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งได้เลย แต่สำหรับคนที่มีกิจธุระนอกบ้านคงไม่รู้สึกดีแน่ๆ  ช่วงเวลาที่ยากลำบากในสถานการณ์โรคระบาดแบบนี้ เราจะรู้สึกถึงความลำบากยุ่งยากในชัวิตได้มากกว่าปกติ เช่น ทุกข์เรื่องเดิมอาจจะเคยรู้สึกว่าก้อนแค่นี้ (ทำมือกอบๆ อากาศ ให้เห็นเป็นลักษณะสมมุติของก้อนทุกข์ขนาดก้อนเล็ก) เราอาจมองเห็นเป็นมวลทุกข์ขนาดใหญ๋ขึ้น  (ทำมือกอบๆ อากาศ ให้เห็นเป็นลักษณะสมมุติของก้อนทุกข์ขนาดก้อนใหญ่ๆ)   ก็เป็นได้ ถ้าคนไทยได้มีสิทธิที่เท่าเทียม ทั้งเรื่องการได้รับวัคซีน ที่ควรจะทั่วถึงและมีคุณภาพดี กับเรื่องโอกาสที่จะได้มีชีวิตที่ดี มีมาตรฐานการใช้ชีวิตที่ดี คงจะเป็นเรื่องที่ดีมากเลย แต่ในความเป็นจริง ตอนนี้ประชาชนไทยหลายส่วน หรือจะเรียกว...

กลอน : ละอองฝน

ฟากฟ้าสีเทาทมึนทึบทึม แสงแดดอึมครึมครึ้มเมฆฝน ตามด้วยลมพัดโหมขู่ไล่คน ให้ร้อนรนเร่งรีบหลบใต้ชายคา ไม่ช้านานเริ่มโปรยเป็นละออง เป็นมวลของหยดน้ำน้อยจากเวหา หยดบางเบาไม่เปียกใครคณนา ดังน้ำตาประชาทุกข์ร้อนใจ ------------------------------ poem by Me