ชื่อกลอน : ค่ำนี้อยู่บ้านคนเดียว เมฆมืดครึ้มลมแรงโหมใบไม้ไหว ต้นไม้ใหญ่ส่ายเอนชวนสยอง จะหักโค่นลงมาเมื่อฟ้าคะนอง ทั้งแลบร้องครวญคร่ำรำพึง ไฟดับพรึ่บ!!ใจร่วงอยู่ตาตุ่ม เงาตะคุ่มดำทะมึนพาดมาถึง ทาบทับผ่านหน้าต่างชวนตะลึง แลมืดหม่นตอกตรึงใจให้หวั่นกลัว เริ่มเลือนลางอาทิตย์ลับยามเย็นย่ำ ยิ่งใกล้ค่ำยิ่งกังวลแสงสลัว แค่ลมวูบหนาวเยือกไปทั้งตัว ความหมองมัวส่งให้สั่นไปทั้งใจ แล้วยินเสียงประตูเปิดแง้มออก 'แอ๊ดดด' บ่งบอก "ใครเข้ามาใช่ไหม?" ไร้เสียงตอบวังเวง "นั่นใคร!!" รู้สึกได้มีน้ำหนักกดทับกาย ก้มหน้ามองบางสิ่งกลับมองตอบ ตาวาวปลอบไม่เป็นไรไม่อันตราย หมดเรี่ยวแรงอ่อนระทวยหนีไม่ได้ ตกเป็นทาสของเจ้านายนายเปอร์เซีย ("เมี๊ยว~") ------------------------------ กลอนแปด ที่ส่งเข้าร่วมกิจกรรม "ฮาจังฮะ อวอร์ด" โครงการ 2 เมื่อฉันเจอผะผะผี! ข้อมูลจากกระทู้ http://www.dek-d.com/writer/34924/ ให้แต่งกลอนสุภาพ (กลอน4 /กลอน 6 /กลอน 8 ) หรือกลอนสักวา หรือกาพย์ยานี 11 ในหัวข้อ “เมื่อฉันเจอผะผะผี!” เป็นจำนวน 2-6 บท และตั้งชื่อกลอนมาด้วย ถือซะว่าเป็นกิจกรรมต...
Maew Moji
ชีวิตแมวๆ ของคนหน้าเหมือนแมว