กลอน : ท่านผิดศีลข้อสี่

อัปยศยิ่งย้อนแย้งพฤติกรรม
ผิดบาปด้วยน้ำคำมุสา
ใจท่านรู้อยู่แก่ใจนา
สิ่งนั้นจักทาบทาติดท่านดั่งเงา

ท่านเลือกเส้นทางสู่วังวน
อำนาจพามืดหม่นทุกย่างก้าว
กำราบเสียงชิงชังดังกลับเบา
แต่จักตามหลอนเอาเมื่อวันนึง

ข้าพเจ้าเชื่อในกฎแห่งกรรม
ล่วงศีลธรรมข้อสี่นำท่านเครียดขึง
ผู้คนสบถส่งสาปแช่งอื้ออึง
บาปจักตรึงตอกเข้าตัวท่านนั่นแล

----------------------------------------
poem by me

ก็แปลกๆ ดีค่ะ
เรามักจะเห็นบ่อยๆ ที่คนทำผิดศีลข้อสี่เอง
แต่เรียกร้อง+หวังให้คนอื่นเชื่อในสิ่งที่เขาพูด