กลอน : หมีจำศีลในถ้ำน้ำแข็ง

พื้นน้ำแข็งเย็นเฉียบหมีนอนเล่น
เหมือนแช่ฟรีสใจเต้นเบากินแต่หนม
ดังจำศีลไม่มีปลามีแต่ลม
ตัวพองกลมกับขนมที่กักตุน

ไม่สนใจสภาวะโลกภายนอก
หลบหนาวหลอกตัวเองเวลาหยุดหมุน
อยู่ในถ้ำตื่นกินหลับอย่างง่วงงุน
เปลี่ยนสมดุลย์รอวันอุ่นๆ กลับมา
---------------------------
poem by me